18 lutego 2011 weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z 28 grudnia 2010 r. w sprawie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego.
Celem programu jest ograniczenie występowania zagrożeń dla zdrowia psychicznego, poprawa jakości życia osób z zaburzeniami psychicznymi i ich bliskich oraz zapewnienie dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej.
W realizację programu zaangażowane będą Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Obrony Narodowej, Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia i samorządy (na wszystkich szczeblach).
Resort zdrowia zajmie się promocją zdrowia psychicznego, tj: opracowywaniem i realizacją programów promocji zdrowia psychicznego, zapobieganiem zaburzeniom psychicznym m. in. w ramach programu wczesnej diagnostyki i interwencji w zaburzeniach u dzieci w wieku przedszkolnym oraz opracowaniem programów zapobiegania samobójstwom i depresji.
Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego został przyjęty przez Rząd
28 grudnia 2010 r. Rada Ministrów ustanowiła Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego, którego celem jest zapobieganie zaburzeniom psychicznym, promocja zdrowia psychicznego, zapewnienie chorym dostępu do pomocy medycznej oraz rozwój badań naukowych. Program realizowany będzie w latach 2011-2015.
Koordynatorem działań, które będą realizowane przez ministrów: sprawiedliwości, obrony narodowej, zdrowia, edukacji narodowej, pracy i polityki społecznej, nauki i szkolnictwa wyższego oraz spraw wewnętrznych i administracji, będzie minister zdrowia. Zaangażowany będzie także Narodowy Fundusz Zdrowia i samorządy - uczestniczyć będą mogły organizacje pozarządowe, samorządy zawodowe i kościoły.
Jak informuje ministerstwo zdrowia, od podatku lat 90 obserwuje się wzrost zachorowań na zaburzenia psychiczne. Przyczyn takiego stanu rzeczy można dopatrywać się w zmianach społeczno-ekonomicznych, które niosą za sobą nowe zagrożenia dla zdrowia psychicznego takie jak: bieda, bezrobocie czy brak poczucia bezpieczeństwa socjalnego i ekonomicznego.
Jak przyznaje Ministerstwo Zdrowia, psychiatryczna opieka zdrowotna od wielu lat była marginalizowana a przez to nie dofinansowana. Zaobserwowano deficyt kadr w tej dziedzinie ochrony zdrowia. Stwierdzenie „chory psychicznie” ma charakter stygmatu i dlatego należy zmienić nastawienie do zaburzeń psychicznych, osób chorych i ich otoczenia.
Od roku 1997 do roku 2006 wskaźnik osób zgłaszających się z zaburzeniami psychicznymi do opieki ambulatoryjnej wzrósł aż o 73 proc. W tym samym okresie o 41 proc wzrósł także wskaźnik wymagających opieki całodobowej. Najczęstszą przyczyną wizyty poradni czy pobytu w szpitalu są zaburzenia alkoholowe i depresja.
(źródło: portal rynekzdrowia.pl)